BANER
BANER

Apostoł PiotrBiskupi Rzymu oparli swój prymat na sukcesji apostolskiej. Twierdzą oni, że pierwszym biskupem Rzymu był apostoł Piotr, który miał tu zginąć śmiercią męczeńską (fakt ten bywa podawany w wątpliwość). Prymat ten ma swoje korzenie w forsowaniu honorowego przewodnictwa biskupa Rzymu, jako biskupa miasta stołecznego Cesarstwa poprzez upowszechnienie nieudokumentowanej tradycji - choć możliwej - pobytu Piotra Apostoła w Rzymie. Chociaż Nowy Testament milczy na temat i wspomina tylko o podróży Piotra do Antiochii (Gal 2, 11), to o pobycie apostoła w Rzymie mówią inne pisma z pierwszych wieków istnienia chrześcijaństwa.
Wątpliwości co do pobytu Piotra w Rzymie budzi także zakończenie Listu do Rzymian Pawła Apostoła, w którym pośród licznych osób nie wymienia Piotra.
Kościół rzymskokatolicki naucza, że Piotr był uczniem Jezusa, od którego uzyskał szczególną władzę. Tej doktrynie szczególnie przeciwni byli patriarchowie i biskupi greccy, którzy godzili się tylko na honorowy prymat biskupa Rzymu. Spór o pierwszeństwo biskupów Rzymu doprowadził w 1054 roku do podziału chrześcijaństwa na katolicyzm i prawosławie. Władzę papieża zanegował też ksiądz Marcin Luter, dając początek protestantyzmowi.

Jako biblijne uzasadnienie szczególnej pozycji Biskupa Rzymu katoliccy teologowie przytaczają następujące teksty:

1. Zaprawdę powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbudujesz Kościół mój, a moce piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. - Mt 16, 18-19. Według innych interpretacji, w kontekście zacytowany fragment odnosi się nie do nadania władzy, ale do mocy Boga, który działa poprzez człowieka wierzącego. Dlatego w kolejnych wierszach czytamy o Piotrze: "A Piotr, wziąwszy go na stronę, począł go upominać, mówiąc: Miej litość nad sobą, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie. A On, obróciwszy się, rzekł Piotrowi: Idź precz ode mnie, szatanie! Jesteś mi zgorszeniem, bo nie myślisz o tym, co Boskie, lecz o tym, co ludzkie." - Mt 16, 22-23. W tej samej Ewangelii czytamy także te same słowa w odniesieniu do wszystkich uczniów: "Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie." - Mt 18, 18.
2. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. - Jan 21, 15-17.

Według niektórych tradycji chrześcijańskich potrójne zapytanie Jezusa odnosi się do potrójnego zaparcia się Piotra i jest próbą prawdziwości uprzedniego wyznania Piotra o Jezusie z Mt 16, 16: "A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego."
Nadto, przeciwnicy władzy papieskiej zwracają uwagę na słowa Jezusa Chrystusa: "Nie tak ma być między wami; ale ktokolwiek by chciał między wami być wielki, niech będzie sługą waszym. I ktokolwiek by chciał być między wami pierwszy, niech będzie sługą waszym." - Mt 20, 26-27. Z kolei zwolennicy biskupa Rzymu nie widzą tu analogii do sprawowanej przez papieża władzy, a jedynie do jego postawy wobec innych.

Źródło: http://pl.wikipedia.org

www.opony.net